Systemy alarmowe – elementy

Z czego składa się tradycyjny system SSWiN?

Centrali zamkowej,  czujek, detektorów oraz sygnalizatora.
Z czego jeszcze?
Z komunikatorów, czyli urządzeń informujących nas o sytuacji. Za komunikatory mogą służyć dialery(telefonia stacjonarna), moduły GSM (sieć komórkowa), komunikatory TCP/IP (Internet) lub radiopowiadomienie korzystające z fal radiowych. Dla dodatkowej wygody możemy włączać lub wyłączać system pilotem dzięki zdalnej radiolinii. Zazwyczaj możemy również zażyczyć sobie przycisków napadowych, które naciskamy, gdy poczujemy się zagrożeni.

Czujki ruchu powinny być stosowane w pomieszczeniach, gdzie nikt nie powinien się znajdować w momencie, gdy system jest włączony. Wykorzystywane są do stworzenia obwodowej ochrony domu. Bez znaczenia czy mieszkańcy są w domu czy też poza nim. W tym przypadku z reguły stosuje się czujki podczerwieni(PIR) oraz czujki dualne, które mają podczerwień dodatkowo z detektorem mikrofalowym. Dzięki czujkom dualnym unikniemy fałszywych alarmów, w przypadku zmiany temperatury spowodowaną działaniem pieca czy klimatyzacji. Zadziała ona dopiero, gdy ktoś będzie się w danej strefie poruszał.

Czym jest obwodowa ochrona domu?
Składa się z czujek magnetycznych, wibracyjnych, ruchowych oraz dźwiękowych. Działają w przypadku otwarcia okien, drzwi, drgań występujących np. przy próbie włamania oraz dźwięku tłuczonego szkła. Taka ochrona daje poczucie bezpieczeństwa, gdy przebywamy w domu, gdyż jesteśmy od razu informowani o ewentualnym zagrożeniu.

Jeśli ochrona samego domu to dla nas za mało, możemy również zastosować ochronę wokół całej posesji. Tutaj również stosujemy czujniki działające na podczerwień, które tworzą niewidzialną barierę. Dla przezornych istnieje też możliwość zastosowania mat naciskowych, które zadziałają gdy ktoś podniesie jakiś wartościowy, wybrany przez Was przedmiot.

System można uzupełnić o czujki zalania, dymu, obecności gazu wybuchowego oraz usypiającego. Czujki te mogą być autonomiczne, zasilane bateriami, lecz bardzo ważna jest komunikacja z jednostką centralną, która zawiadomi odpowiednie służby w przypadku włączenia alarmu.

Centrala alarmowa – tzw. mózg systemu. Odpowiada za odbieranie sygnałów ze wszystkich czujek oraz włączanie alarmu. W przypadku bardziej zaawansowanych jednostek, mogą one wskazać dokładną przyczynę oraz czas włączenia alarmu, powiadomić o alarmie na konkretny numer telefonu, automatyczne się zaprogramować za pomocą komputera oraz samoistnie informować o usterkach w systemie.

System zasilany jest energią elektryczną i  w razie awarii, w każdym systemie powinien być zamontowany akumulator, aby mógł on działać aż do ponownego włączenia zasilania prądu.